جوراب دیابتی چیست؟

جوراب‌های دیابتی به‌طور ویژه برای خشک نگه داشتن پاها، کاهش خطر آسیب‌دیدگی پا و افزایش گردش خون طراحی شده‌اند. آن‌ها بخش مهمی از مراقبت از پا هستند که به دلیل آسیب‌های احتمالی به سیستم‌های عصبی و گردش خون ناشی از سطح بالای قند خون، جنبه مهمی از مدیریت دیابت است،کمک میکنند
آسیب عصبی ( نوروپاتی دیابتی )، حس در پاها، به ویژه کف پا را کاهش می‌دهد و خطر آسیب را افزایش می‌دهد. همچنین می‌تواند باعث شود فرد مبتلا به دیابت از آسیب خود بی‌اطلاع باشد و درمان را به تأخیر بیندازد.

مشکلات گردش خون در بهبود زخم اختلال ایجاد می‌کنند زیرا جریان خون مداوم مورد نیاز است. افزایش سطح قند خون همچنین می‌تواند سیستم ایمنی بدن را مختل کند. این مشکلات، در صورت عدم کنترل، می‌توانند وضعیتی را ایجاد کنند که می‌تواند منجر به قطع عضو یا حتی مرگ شود.

همه افراد مبتلا به دیابت به جوراب دیابتی نیاز ندارند. برای کسانی که مشکلات پا ندارند، جوراب‌های معمولی که راحت، غیرچسبنده و به خوبی اندازه پا هستند، کافی است. اگرچه ممکن است پوشیدن آنها در طول سفرهای طولانی توصیه شود، زیرا نشستن برای مدت طولانی می‌تواند خطر تورم یا لخته شدن خون را افزایش دهد.
افراد دیابتی که از پوشیدن همیشگی جوراب‌های مخصوص دیابت سود می‌برند، کسانی هستند که:

تغییر در رنگ یا دمای پا، سوزش، آسیب عصبی
تاول یا عفونت‌های قارچی را تجربه کرده‌ اند
پاها شأن اغلب عرق می‌کند یا مرطوب است

ویژگی‌ها

جوراب‌های دیابتی با ویژگی‌های متعددی طراحی شده‌اند تا مستقیماً به مشکلات پا مرتبط با این بیماری بپردازند.
مواد جاذب رطوبت
جوراب‌های جاذب رطوبت، رطوبت پا را جذب می‌کنند تا عرق تبخیر شود و در نتیجه خطر عفونت‌های قارچی را کاهش داده و از ایجاد بو جلوگیری می‌کنند. هرچه پا خشک‌تر باشد، از ایجاد تاول و سایر زخم‌ها نیز محافظت بیشتری می‌شود. الیاف اکریلیک برای جذب رطوبت بهتر از پنبه هستند.
بدون درز
جوراب‌های دیابتی معمولاً بدون درز در امتداد پنجه پا ساخته می‌شوند تا خطر سایش و تاول‌هایی که می‌توانند منجر به زخم شوند را کاهش دهند، به خصوص برای افرادی که مبتلا به نوروپاتی یا هایپرگلیسمی مزمن (قند خون بالا) هستند. جوراب‌های دیابتی همچنین گاهی اوقات کف سفیدی دارند تا تخلیه زخمی را که ممکن است احساس نشود، نشان دهند.
نخ‌های نرم
برخی از جوراب‌های دیابتی از پارچه‌های ریزبافت مانند بامبو و پشم ساخته می‌شوند که هر دو دارای خواص ضدمیکروبی طبیعی هستند و همچنین احتمالاً باعث ساییدگی پوست نمی‌شوند.
اتصال غیر الاستیک
جوراب‌های دیابتی طوری طراحی شده‌اند که بدون فشار آوردن به ساق پا که می‌تواند جریان خون را محدود کند، بالا بمانند.
خواص ضد میکروبی
برای جلوگیری از رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها، برخی از جوراب‌ها با نخ آغشته به مس یا نقره ساخته می‌شوند که نشان داده شده است دارای خواص ضد قارچی هستند. جوراب‌های آغشته به مس همچنین ممکن است از عفونت مجدد پای ورزشکار در پوشیدن‌های بعدی جلوگیری کنند. این جوراب‌ها همچنین از بو جلوگیری می‌کنند.
کفی‌های پددار
پد اضافی می‌تواند به جلوگیری از آسیب‌دیدگی پا کمک کند و ممکن است از پارچه ضخیم یا ژل یا پدهای سیلیکونی دوخته شده ساخته شده باشد. که البته این نوع جوراب در ایران موجود نمی باشد. ولی صرفا جهت اطلاع ویژگی این جورابها را بررسی میکنیم؛
اگر مدت طولانی می‌ایستید، پد اضافی در پاشنه پا یا اگر اغلب می‌دوید یا ورزش می‌کنید، زیر سینه پا. پدگذاری در انگشتان پا ممکن است برای افرادی که ورزش‌هایی مانند تنیس یا فوتبال انجام می‌دهند مفید باشد.

برخی از جوراب‌های دیابتی دارای حسگرهای تعبیه‌شده‌ای هستند که دمای پا را ردیابی می‌کنند تا در صورت بروز زخم، مثلاً از طریق یک برنامه به فرد هشدار دهند. این جوراب‌ها دارای یک باتری به اندازه یک سکه هستند که در قسمت بیرونی جوراب، نزدیک مچ پا قرار دارد. این جوراب‌ها معمولاً حدود شش ماه دوام می‌آورند.

مراقبت و نگهداری
جوراب‌های دیابتی را می‌توان روزانه پوشید (و اکثر افرادی که به آنها نیاز دارند باید هر روز آنها را بپوشند) و مرتباً شسته شوند. اکثر  آنها با پوشیدن منظم و مراقبت مناسب حدود شش ماه دوام می‌آورند. برای افزایش طول عمر آنها، جوراب‌ها را در یک کیسه زیرپوش توری در ماشین لباسشویی بشویید و آنها را با حرارت کم خشک کنید. از یک شانه یا تیغ برای از بین بردن پرزهای پارچه استفاده کنید.
جوراب‌ها باید با اولین نشانه‌های ساییدگی و پارگی، مانند سوراخ یا پارگی، دور انداخته شوند.

سوالات متداول

دیابت چگونه بر گردش خون تأثیر می‌گذارد؟
دیابت با آسیب رساندن به رگ‌های خونی بدن، گردش خون را تحت تأثیر قرار می‌دهد. رگ‌های خونی، اندام‌های مختلف بدن و سایر ساختارهای مهم مانند اعصاب را تغذیه می‌کنند. هنگامی که دیابت به رگ‌های خونی که اعصاب پا را تغذیه می‌کنند آسیب می‌رساند، در نتیجه می‌تواند زخم پا ایجاد شود.

چگونه می‌توان جریان خون به پاها را در بیماران دیابتی افزایش داد؟
افراد مبتلا به دیابت می‌توانند با انجام چند روش مختلف، جریان خون را در پاهای خود افزایش دهند.

حداقل 30 دقیقه در روز و به مدت پنج روز در هفته ورزش کنید. هدف شما باید تناوب باشد، بنابراین در صورت نیاز، در طول روز در فواصل کوتاه‌تری ورزش کنید تا در مجموع به 30 دقیقه برسد.
جوراب‌های دیابتی بپوشید که گرمای زیادی ارائه می‌دهند، خیلی تنگ نیستند و درز ندارند.
تا حد امکان به سطح قند خون هدف خود نزدیک بمانید.
از سیگار کشیدن خودداری کنید.
اسیدهای چرب امگا ۳ و غذاهای پرفیبر را در رژیم غذایی خود بگنجانید.

وقتی می‌نشینید یا دراز می‌کشید، انگشتان پای خود را برای چند دقیقه تکان دهید. این کار به جریان خون علی‌رغم بی‌حرکت بودن کمک می‌کند.

جوراب دیابتی از کجا میشه خرید؟
جوراب‌های دیابتی در بسیاری از فروشگاه‌های آنلاین و فروشگاه‌ها به فروش می‌رسند. از جوراب‌های فشاری اجتناب کنید زیرا می‌توانند گردش خون را محدود کنند.

اگرچه جورابهای دیابتی با همه ویژگی های که در این مقاله ذکر شد در ایران وجود ندارد ،با این حال جورابهای دیابتی ای طراحی شده آمد که نیاز اینگونه افراد را برطرف کنند و علاوه بر اینکه به پا فشاری نمی آورند و در هیچ کجای آن حتی در لبه از الاستیک استفاده نشده و تماما پنبه هستند

جورابهای دیابتی موجود در ایران میزان رطوبت‌گیری خوبی دارند. جوراب‌هایی که خاصیت رطوبت‌گیری خوبی دارند، پاها را خشک‌تر نگه می‌دارند که به نوبه خود خطر ابتلا به مشکلات پوستی، عفونت‌های قارچی و تاول را کاهش می‌دهد. به خصوص این موارد را برای کفش‌های جلو بسته در نظر بگیرید.

پیدا کردن بهترین جوراب‌های دیابتی (چه دیابت داشته باشید چه نداشته باشید)

اگر دیابت دارید ، محافظت از پاهایتان باید یکی از اولویت‌های اصلی شما باشد. از آنجایی که افراد دیابتی با مشکلات عصبی و گردش خون مرتبط با این بیماری دست و پنجه نرم می‌کنند، افراد مبتلا به دیابت بسیار مستعد بریدگی، تاول، ترک خوردگی پوست و سایر مشکلات پا هستند – و اگر این موارد درمان نشوند، حتی می‌توانند به زخم‌های خطرناکی تبدیل شوند.
یکی از بهترین راه‌ها برای کمک به این محافظت، پوشیدن جوراب‌های دیابتی است. اگرچه از بیرون، ممکن است تفاوت چندانی با جوراب‌های «معمولی» نداشته باشند، اما با دقت و با مواد و ویژگی‌هایی طراحی شده‌اند که می‌توانند به حفظ سلامت پاهای دیابتی کمک کنند. در واقع، حتی لازم نیست دیابت داشته باشید تا از آنها بهره‌مند شوید.
اما با این اوصاف، همه جوراب‌های دیابتی یکسان ساخته نشده‌اند. بنابراین اگر به دنبال جورابی هستید که به محافظت از پاهایتان در برابر آسیب کمک کند، باید مطمئن شوید که می‌دانید به دنبال چه چیزی باشید.

جوراب‌های دیابتی: اصول اولیه
اساسی‌ترین ویژگی طراحی که هر جفت جوراب دیابتی به اشتراک می‌گذارد – به عبارت دیگر، چیزی که در واقع آنها را به جوراب‌های دیابتی تبدیل می‌کند – ساختار غیر چسبنده است.
بیشتر «جوراب‌های معمولی» معمولاً کاملاً شل دور پاها و حتی قسمت‌هایی از مچ پا و ساق پا (بسته به میزان برش آنها) قرار می‌گیرند و توسط یک نوار الاستیک در جای خود نگه داشته می‌شوند.
متأسفانه، این انتخاب طراحی می‌تواند تأثیر منفی بر افراد مبتلا به دیابت داشته باشد. یک باند الاستیک سفت می‌تواند گردش خون در پاها را مختل کند (به‌خصوص اگر گردش خون شما از قبل به دلیل بیماری‌تان دچار مشکل شده باشد)، و شما را در معرض خطر بیشتری برای مشکلاتی مانند واریس و ترومبوز ورید عمقی (DVT) قرار دهد. این امر همچنین می‌تواند بهبود بریدگی‌ها، تاول‌ها و سایر آسیب‌ها را دشوارتر کند.
جوراب‌های غیرچسبنده به جای اینکه توسط یک کش نگه داشته شوند، از ترکیبات پارچه‌ای ساخته می‌شوند که «سفتی» را در کل ناحیه جوراب پخش می‌کنند. شما یک تناسب خوب و محکم خواهید داشت که پایین نمی‌افتد یا سر نمی‌خورد، اما همچنین انقباض یا فشار بیش از حد به هیچ قسمتی از پاها یا ساق پا وارد نمی‌کند. این امر به گردش خون سالم کمک می‌کند و در عین حال شما را راحت نگه می‌دارد.
جوراب‌های دیابتی در مقابل جوراب‌های فشاری/جوراب ساق بلند
درک این نکته مهم است که جوراب‌های دیابتی با جوراب‌های فشاری یکسان نیستند . جوراب‌های دیابتی برای تسهیل گردش خون طراحی شده‌اند، در حالی که جوراب‌های فشاری به طور خاص برای محدود کردن آن طراحی شده‌اند. اگرچه برخی از افراد مبتلا به دیابت ممکن است در شرایط خاص از سطوح بالاتر فشرده‌سازی بهره‌مند شوند، اما برخی دیگر قطعاً به فشرده‌سازی بسیار کمتری نیاز دارند. بنابراین لطفاً این دو را با هم اشتباه نگیرید!
!

آیا جوراب‌های دیابتی فقط برای افراد دیابتی مناسب هستند؟
نه!
بسیاری از مردم ممکن است نگران این باشند که «اگر برای افراد مبتلا به دیابت خوب است، ممکن است برای افراد غیر دیابتی بد (یا در بهترین حالت غیرضروری) باشد.» اما حقیقت این است که اگرچه جوراب‌های دیابتی برای افرادی که مشکلات خاص پا دارند، بسیار ضروری‌تر هستند، اما قطعاً برای بهره‌مندی از مزایای فراوان آنها نیازی به ابتلا به این بیماری ندارید.
چند مثال:
• اگر ساق پاهای خیلی بزرگ یا ضخیمی دارید، ممکن است متوجه شوید که پوشیدن جوراب‌های بدون بند بسیار راحت‌تر از جوراب‌هایی با بندهای کشی تنگ است. همچنین اندازه‌های خاصی برای تطبیق بیشتر وجود دارد.
• ورزشکاران و افراد فعال معمولاً جوراب‌های دیابتی را دوست دارند، به خصوص مدل‌هایی که بدون درز، جاذب رطوبت و/یا پددار هستند. ممکن است متوجه شوید که درد کمتری را تجربه می‌کنید و نسبت به جوراب‌های ورزشی «معمولی» خود، تاول‌های کمتری ایجاد می‌کنید. (آنها اغلب ارزان‌تر هم هستند.)
• اگرچه جوراب‌های فشاری اغلب برای زنان باردار توصیه می‌شوند، جوراب‌های دیابتی  نیز اغلب انتخاب خوبی هستند و در واقع ممکن است در برخی شرایط بهتر باشند. آن‌ها می‌توانند گردش خون را به طور قابل توجهی افزایش دهند تا به شما در مقابله با درد و تورم پاها کمک کنند.
• اگر فقط مستعد تاول، بوی بد پا، بیماری پای ورزشکار یا سایر مشکلات پوستی هستید ، جوراب‌های دیابتی می‌توانند انتخاب خوبی باشند.
به عبارت دیگر: چه کسی جورابی نمی‌خواهد که گردش خون را بهبود بخشد، پاهایش را خشک نگه دارد و خطر تاول زدن را کاهش دهد؟ تقریباً هر کسی می‌تواند از آن بهره‌مند شود.

.